محمد رمضانی :
ویرگول شورشی علیه حکایتی تلخ است و خود راویِ تلخیِ شعر و شاعری و ادبیات ما. جایی که متن نظری و نقد سالهاست که زادهی انکشاف تجربهای زنده نیست، از زندگی و تاملات خلاق فرا نمیرویَد، شاید رونویسی رخدادیست که در جای دیگر رویداده است. گیریم حالا جهان آنقدر در هم تنیده شده که دیگر آنجا همینجا باشد و دیگر این کپی برابر اصل شده و دیگر قبح دزدیدن و تنآسانی به دیده نمیآید. و این حکایت روشنفکری ما هم هست، که عمری تابع منابع ایدئولوژیک دست چندم آنسوی آبهاست و فضیلت هوشمندترین ما این بوده که زودتر از دیگری دستمان به منبع اصلی رسیده و دستبرد زدهایم و به نام خود کردهایم!
ویرگول نمیخواهد و نمیخواهد و هزار بار نمیخواهد تن به ابتذال مصرف خود فریبیها بدهد. یعنی نمیخواهد تعارف کند و لیلی به لالای ما شاعران و نویسندگان بگذارد. میخواهد خراش دهد و به بیداری فرا بخواند، به شیوهی پساپسامدرن.
ویرگول، فاصلهایست بین آن جهان به زانو درآمده، خودویرانگر، بیانگیزه، پذیرنده تباهی و فساد روح، آن جهان بیهنریها و کاستیها و نقل زانو زدنها، فضایی با ایستادگی در برابر سقوطِ کوتاهبینیِ قجری که جامهی مدرن و پسامدرن میپوشد. که البته با هم یک جمله را میسازند اما این جملهی مرکب، پیروش علیه پایهاش عمل میکند. یک جملهی شرطی است: اگر آن راه را ادامه دهی به بنبست میرسی. یک هشدار است برای شوریدن و علیه کاهلی و پیروی روشهای مبتذل شایع، جاهطلبی و قدرتپرستی بلاهتبار و فاقد خرد و چشمانداز و قدرتِ فهم، خودبزرگبینیِ سرمست از اقتدارهای پوشالی، قدرتی در حد انتشار دو دفتر شعر خبرنگار یک روزنامهی مفلوک، لیدر یک محفل بنگ و شیشه که قطعاتی هم برای شعر صادر میفرمایند.
ما تلاش میکنیم تا منعکس کنندهی تمام دیدگاهها و جریانهای معتبر ادبیات فارسی باشیم، و در این راه هیچ جریانی را علم یا قلم نخواهیم کرد. ما تریبون فردی یا گروهی نیستیم، و تمام تلاشمان را میکنیم تا برتابانندهی صداهای مستقل و راستینی باشیم که کمتر عرصهای برای شنیده شدن داشتهاند. ویرگول در کنار رویکرد انتقادیاش، پشت هر حرکت پویایی در جامعهی ادبی ِ امروز ایران خواهد ایستاد. و در همینجا از نویسندگان و صاحبنظران دعوت به همکاری میکنیم و دست تکتک اهالی ادبیات را به گرمی میفشاریم و پس از مکثی کوتاه میگوییم، سلام.
دوفصل نامه ادبی هنری ویرگول
مدیر مسئول: حسن اسداله پور
سردبیر : محمد رمضانی
مدیر هنری : مسعود نجفی امیر کیاسر
ترتیب انتشار :
اگر اتفاق خاصی رخ ندهد (البته که مشکلات بسیار است در امورات کاغذ و چاپ و …) مقرر این که شمار نخست هرسال در فروردین ماه (از روزهای قبل ترش در اسفند ) و شماره دوم هر سال در مهرماه منتشر گردد.